Spis treści
- Czym jest lamblia i lamblioza?
- Jakie są objawy lambliozy?
- Jak wygląda lamblia w kale?
- Jak przebiega leczenie lambliozy?
- Jak uniknąć zakażenia lambliami?
- Lamblia u dziecka – na co zwrócić uwagę?
- Podsumowanie
Częste biegunki, wysypki skórne, a może ciągłe zmęczenie i problemy z koncentracją? To nie zawsze zwykła infekcja! Winowajcą może być lamblia (giardia lamblia) — mikroskopijny pasożyt, który poważnie zagraża zdrowiu. Sprawdź, czym jest lamblioza, jak ją rozpoznać, jak przebiega leczenie oraz jak skutecznie się przed nią chronić.
Czym jest lamblia i lamblioza?
Lamblia to niewielki pasożyt zasiedlający jelito cienkie. Zakażenie tym pierwotniakiem prowadzi do choroby zwanej lambliozą (lub giardiozą – giardia intestinalis). Najczęściej do zarażenia dochodzi poprzez spożycie skażonej wody, żywności lub kontakt z osobą zakażoną.
Jakie są objawy lambliozy?
Objawy lambliozy mogą być bardzo zróżnicowane, dlatego łatwo je przeoczyć lub pomylić z innymi dolegliwościami.
Objawy lambliozy obejmują:
- przewlekłe lub nawracające biegunki (wodniste, cuchnące),
- bóle brzucha, wzdęcia, uczucie pełności,
- nudności i wymioty,
- utratę masy ciała oraz ogólne zmęczenie,
- objawy skórne (pokrzywki, wysypki, uporczywy świąd),
- zaburzenia wchłaniania składników odżywczych (niedobory witamin A, D, E, K),
- anemię, niedożywienie,
- problemy neurologiczne (drażliwość, problemy z koncentracją, stany lękowe, obniżony nastrój).
Dlatego lamblioza może dawać objawy nie tylko ze strony układu pokarmowego, ale także skóry, układu nerwowego i psychiki, co utrudnia jej szybką diagnozę.
Jak wygląda lamblia w kale?
Podczas badania kału można wykryć cysty lamblii, czyli formy przetrwalnikowe pasożyta. Są one bardzo małe i niewidoczne gołym okiem, dlatego do ich identyfikacji niezbędne jest wykonanie specjalistycznego badania laboratoryjnego. W przypadku podejrzenia zakażenia lekarz zleca odpowiednie badanie kału, czasem kilkakrotne, aby zwiększyć szansę wykrycia pasożyta.
Jak przebiega leczenie lambliozy?
Lambliozę leczy się farmakologicznie, stosując leki przeciwpasożytnicze – najczęściej metronidazol, tynidazol lub albendazol. Wybór preparatu i długość terapii zależą od wieku pacjenta, nasilenia objawów oraz ewentualnych przeciwwskazań. Standardowa kuracja trwa od 5 do 10 dni, jednak w niektórych przypadkach – szczególnie przy nawrotach lub oporności pasożyta – konieczne może być powtórzenie leczenia lub zmiana leku.
Po zakończeniu terapii zaleca się wykonanie kontrolnego badania kału, by upewnić się, że lamblia została całkowicie usunięta z organizmu. Warto także zadbać o odbudowę mikroflory jelitowej, stosując probiotyki, oraz tymczasowo ograniczyć cukier w diecie, który sprzyja namnażaniu pasożytów.
Jak uniknąć zakażenia lambliami?
Aby zmniejszyć ryzyko zakażenia lambliozą:
- przestrzegaj zasad higieny,
- pij tylko przegotowaną lub butelkowaną wodę,
- myj ręce przed posiłkami,
- starannie myj owoce i warzywa,
- unikaj spożywania surowych potraw w miejscach o niepewnej higienie.
W podróży zachowuj szczególną ostrożność, zwłaszcza w krajach o niższych standardach sanitarnych.
Lamblia u dziecka – na co zwrócić uwagę?
Lamblioza u dzieci często przebiega łagodniej niż u dorosłych, ale rozpoznanie może być trudniejsze. Brak apetytu, bóle brzucha, wzdęcia, zmiany skórne czy spadek masy ciała powinny wzbudzić czujność rodziców. Szybka diagnostyka i leczenie pomagają uniknąć powikłań.
Podsumowanie
Lamblioza to stosunkowo częsta choroba pasożytnicza, która może powodować różnorodne objawy – od dolegliwości trawiennych, przez zmiany skórne, aż po zaburzenia nastroju i koncentracji. Choć diagnoza może być trudna, odpowiednie badania i leczenie pozwalają skutecznie pozbyć się pasożyta. Kluczowe znaczenie ma również profilaktyka – dbałość o higienę i unikanie skażonej wody to najprostszy sposób, by zmniejszyć ryzyko zakażenia. Jeśli masz podejrzenia, nie zwlekaj z konsultacją lekarską.
Bibliografia:
- Mp.pl, Lamblioza (giardioza): przyczyny, objawy i leczenie. Dostęp: 30.04.25.
