Spis treści
- Czym jest chlamydioza?
- Objawy chlamydiozy – na co zwrócić uwagę?
- Przyczyny i sposoby zakażenia
- Diagnostyka – jak wykryć chlamydię?
- Leczenie chlamydiozy – co trzeba wiedzieć?
- Powikłania – co grozi przy braku leczenia?
- Jak zapobiegać chlamydiozie?
- Podsumowanie
Chlamydioza to jedna z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, a mimo to wciąż wiele osób nie zdaje sobie sprawy z jej istnienia. Często przebiega bezobjawowo, co sprawia, że łatwo ją przeoczyć – a nieleczona może prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza w obrębie narządów miednicy mniejszej. Co warto wiedzieć o chlamydii, jak rozpoznać pierwsze objawy i jak wygląda leczenie?
Czym jest chlamydioza?
Chlamydioza to infekcja wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis. Do zakażenia dochodzi najczęściej podczas kontaktów seksualnych – zarówno dopochwowych, jak i analnych czy oralnych. Bakterie mogą przenosić się również z matki na dziecko w trakcie porodu.
Zakażenie chlamydią dotyczy głównie układu moczowo-płciowego, ale może również objąć spojówki, odbyt czy gardło. Szacuje się, że choroba najczęściej występuje u osób aktywnych seksualnie w wieku 15–24 lat.
Objawy chlamydiozy – na co zwrócić uwagę?
Chlamydioza bywa podstępna, bo nawet u 70–90% kobiet i ok. 50% mężczyzn może przebiegać bezobjawowo. Jeśli jednak pojawiają się symptomy, zwykle są one dość niespecyficzne. Objawy mogą wystąpić już po 7–21 dniach od zakażenia.
U kobiet najczęściej występują:
- nietypowe upławy z pochwy,
- pieczenie przy oddawaniu moczu,
- krwawienia międzymiesiączkowe lub po stosunku,
- ból podbrzusza,
- zapalenie szyjki macicy.
U mężczyzn objawy obejmują:
- ropną lub wodnistą wydzielinę z cewki moczowej,
- pieczenie podczas oddawania moczu,
- świąd i ból w okolicy cewki moczowej,
- ból jąder (w przypadku zapalenia najądrzy).
Obie płcie mogą doświadczyć również zapalenia odbytu (po seksie analnym) lub zapalenia spojówek, jeśli bakterie trafią do oka.
Przyczyny i sposoby zakażenia
Do zakażenia dochodzi głównie podczas kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia – zarówno dopochwowych, jak i oralnych czy analnych. Warto podkreślić, że chlamydioza przenosi się także drogą pośrednią, np. przez wspólne zabawki erotyczne.
Rzadziej zakażenie może nastąpić podczas porodu – noworodek może zarazić się od zakażonej matki, co może prowadzić u dziecka do zapalenia spojówek lub nawet płuc.
Diagnostyka – jak wykryć chlamydię?
Zakażenie chlamydią często nie daje wyraźnych objawów, ale może prowadzić do groźnych powikłań – nie tylko w obrębie narządów płciowych, ale też dróg oddechowych, powodując np. zapalenie płuc. Dlatego tak ważna jest odpowiednia diagnostyka, zwłaszcza u osób aktywnych seksualnie.
Chlamydiozę można zdiagnozować poprzez badania laboratoryjne, takie jak:
- wymaz z cewki moczowej (u mężczyzn) lub szyjki macicy (u kobiet),
- badanie moczu,
- wymaz z odbytu lub gardła – w zależności od rodzaju kontaktów seksualnych.
Ważne, żeby testy wykonywać również u osób bez objawów, szczególnie jeśli są aktywne seksualnie i mają wielu partnerów. Badania przesiewowe są zalecane również kobietom w ciąży.
Leczenie chlamydiozy – co trzeba wiedzieć?
Leczenie chlamydiozy polega na antybiotykoterapii – zazwyczaj stosuje się antybiotyki z grupy tetracyklin, makrolidów lub fluorochinolonów. Najczęściej lekarz przepisuje azytromycynę lub doksycyklinę. Leczenie trwa zazwyczaj 7 dni, choć w niektórych przypadkach może być wydłużone.
Ważne jest, aby:
- unikać współżycia w trakcie leczenia,
- leczyć także partnera seksualnego, nawet jeśli nie ma objawów,
- powtórzyć badania kontrolne po zakończeniu terapii – zwłaszcza jeśli objawy się utrzymują.
Powikłania – co grozi przy braku leczenia?
Choć chlamydioza często przebiega bezobjawowo, brak leczenia może mieć poważne skutki – i to zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Zakażenie chlamydia trachomatis może osłabiać odporność, uszkadzać błony śluzowe i prowadzić do komplikacji nie tylko w układzie płciowym, ale też w obrębie dróg oddechowych.
Nieleczenie chlamydiozy może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. U kobiet może dojść do:
- zapalenia narządów miednicy mniejszej,
- niepłodności,
- ciąży pozamacicznej.
U mężczyzn natomiast mogą wystąpić:
- zapalenie najądrza,
- przewlekłe zapalenie cewki moczowej,
- problemy z płodnością.
Zakażenie może także zwiększyć ryzyko zakażenia wirusem HIV.
Jak zapobiegać chlamydiozie?
Podstawową formą profilaktyki jest stosowanie prezerwatywy podczas każdego rodzaju kontaktów seksualnych. Warto także regularnie wykonywać testy w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową, zwłaszcza jeśli mamy wielu partnerów.
Niepokojące objawy – jak pieczenie przy oddawaniu moczu, nietypowa wydzielina czy krwawienia – zawsze powinny być sygnałem do konsultacji z lekarzem. Wcześnie wykryta chlamydioza jest w pełni wyleczalna, ale tylko wtedy, gdy zostanie odpowiednio zdiagnozowana i leczona.
Podsumowanie
Chlamydioza to choroba, której nie warto lekceważyć. Choć często przebiega bezobjawowo, może prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza u kobiet. Dlatego tak ważna jest świadomość, regularna diagnostyka i odpowiedzialne podejście do życia seksualnego. Pamiętaj – jedna tabletka może wystarczyć, by się wyleczyć, ale brak reakcji może mieć długofalowe konsekwencje.
Bibliografia:
- Doz.pl, Chlamydia – przyczyny, objawy, leczenie chlamydiozy. Dostęp: 10.09.25.
- Medicover.pl, Chlamydioza – objawy, przyczyny i leczenie. Dostęp: 10.09.25.
